De programmatische aanpak stikstof (PAS) heeft als centraal doel bij te dragen aan de realisatie van de instandhoudingsdoelstellingen voor Europees beschermde natuur door de impact van stikstofdepositie op Speciale Beschermingszones aangewezen in toepassing van de Habitatrichtlijn (SBZ-H) structureel en planmatig terug te dringen. De PAS moet tevens een toekomstgericht, werkbaar en rechtszeker kader bieden voor vergunning- en toestemmingverlening, rekening houdend met ecologische, sociale en economische randvoorwaarden.
De PAS baseert zich op een gebiedsgerichte analyse van de emissies en de depositie van stikstofoxiden en ammoniak. De PAS is opgevat als een omvattend realisatiegericht programma, met als belangrijkste onderdelen:
- Brongerichte maatregelen om de emissie en depositie van stikstof te verminderen.
- Een stikstofsaneringsplan met herstelmaatregelen voor de natuurkwaliteit en het natuurlijk milieu in SBZ-H.
- Kaders voor de beoordeling van de impact van activiteiten die stikstofoxiden of ammoniak uitstoten.
- Een pakket flankerende maatregelen om sectorinspanningen te ondersteunen.
- Een systeem voor monitoring en borging van de programmadoelen.
Met de PAS geeft de Vlaamse Regering zuurstof aan duurzame economische ontwikkeling, het leefmilieu en het ondernemerschap in Vlaanderen.
De informatie kan worden geraadpleegd via
https://omgeving.vlaanderen.be/openbaar-onderzoek-pas
Schepen Tom Covens geeft toelichting bij deze materie.
De commissie heeft volgende opmerkingen :
- worden de hoge investeringen die (jonge) landbouwers gemaakt hebben gedekt door het flankerend beleid
- als landbouwers moeten afbouwen dient voldoende compensatie voorzien te worden
- wat zijn de gevolgen voor de tewerkstelling op Vlaams niveau
- wat met onze voedselvoorziening als we afhankelijk worden van onbetrouwbare partners (oorlog, ...)
- welke maatregelen worden in andere landen genomen, want 40% van de stikstof komt van het buitenland
- er moet iets gebeuren maar niet ten koste van alles
- voorgestelde maatregelen zijn te drastisch om ineens op te leggen
- landbouw is verziekt naar massaproductie, misschien biedt dit plan de kans aan de landbouw om zich terug heruit te vinden (meer lokale producten, minder produceren, minder uitvoeren). Het ontwerp is al een verdienste op zich aangezien er nu al kleinere acties gebeuren.
- voor overstap naar meer lokale producten zal elke burger zijn verantwoordelijkheid moeten nemen, wat niet evident is
- als landbouw meer lokaal moet produceren, dient dit ook voor andere sectoren opgelegd te worden, wat uiteraard niet haalbaar is
- wat betekent dit ontwerp voor onze gemeente: zullen kleinschalige bio-bedrijven nog een kans tot bestaan hebben
- normen zouden dan voor heel Europa dezelfde moeten zijn, voor alle bedrijven, niet alleen voor landbouw
- utopie dat de voorgestelde normen door de drastische maatregelen in de landbouw gehaald zullen worden
- nog onvoldoende innovatie in de techniek om stallen en bedrijven om te bouwen, financieel momenteel niet haalbaar
- bij opmaak SBZ-H gebieden wist niemand dat de impact op de bedrijven in de omgeving van deze gebieden na een aantal jaren zo zwaar zou zijn. Is nu heel verontrustend bij de ontwikkeling van SIgma- en Ven-gebieden, wat zal de impact hier van zijn binnen enkele jaren.
- onzekerheid voor de landbouwsector is een belangrijk aandachtspunt
- maatregelen voor verbetering milieu dienen zeker genomen te worden, maar enkel landbouw zwaar aanpakken is niet rechtvaardig. Andere bedrijven en transport dienen dan minstens even grote inspanningen te leveren.
- andere maatregelen dienen ook verscherpt te worden (industrie, transport), vb. verlagen van snelheidsbeperking. Deze maatregelen zijn niet leuk, maar hebben economisch veel minder impact.
- om transport te verminderen dient o.a. openbaar vervoer beter uitgebouwd te worden
- het is een EN EN verhaal waarbij iedereen zijn steentje moet bijdragen. Mensen moeten zich bewust worden van hun aankoopgedrag, dit zou gestimuleerd moeten worden
- plan is te eng opgemaakt
- er zijn 8 miljard mensen op onze wereld, en er komen er jaarlijks 230 miljoen bij, maar onze wereld wordt niet groter. Al deze mensen moeten uiteraard wel kunnen eten.